Όποιο κι αν είναι τελικά το εκλογικό αποτέλεσμα στις ΗΠΑ,(όλα οδηγούν στο συμπέρασμα πως επικρατούν οι Δημοκρατικοί), δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε την επιτυχία του Ντόναλντ Τραμπ να διατηρήσει πολύ μεγάλο μέρος της δυναμικής του. Η εξέλιξη της εκλογικής μάχης, διέψευσε για μια ακόμη φορά τις δημοσκοπήσεις, κάποιες εκ των οποίων έβλεπαν άνετη νίκη του Μπάιντεν ενώ είναι κοινά παραδεκτό πως εάν εξέλειπε η απρόβλεπτη εξέλιξη με την πανδημία του κορονοϊού (και τους αδέξιους χειρισμούς του Τραμπ), θα κέρδιζε τις εκλογές πιθανότατα με άνεση.
Εκατοντάδες διασημότητες, καλλιτέχνες, μουσικοί, ηθοποιοί, άνθρωποι του θεάματος αλλά και επαγγελματίες αθλητές(όπως ο ΛεΜπρόν Τζέιμς, ο Στέφεν Κάρι, ο κόουτς Στιβ Κέρ και πολλοί άλλοι από το ΝΒΑ), στην πλειονότητα τους υποστήριξαν τους Δημοκρατικούς με κάθε τρόπο.
Αποδείχθηκε όμως ξανά πως η μεγάλη κοινωνικά και οικονομικά απόσταση πετυχημένων εκατομμυριούχων καλλιτεχνών και αθλητών με ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, αποτελεί εμπόδιο ώστε να περάσει το μήνυμα στον μέσο ψηφοφόρο, που ευελπιστεί πρώτιστα σε βελτίωση της καθημερινότητας του. Πολλοί είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν παραδείγματος χάρη τους καλοπληρωμένους αθλητές ως κακομαθημένα παιδιά που ζουν σε χρυσά κλουβιά διασκεδάζοντας σε συνθήκες χλιδής. Η διείσδυση που έχουν δράσεις διάσημων επωνύμων σε συγκεκριμένα στρώματα της κοινωνίας τίθεται εν αμφιβόλω.
«Ψήφισα Τραμπ, νοιάστηκε για την εξέλιξη της οικονομίας, φρόντισε για την κάλυψη όλων των εργαζομένων κατά το διάστημα του lock down. Λάβαμε οικονομικές αποζημιώσεις. Είναι πιο αντισυστημικός από όσο νομίζεις», μας έλεγε πρόσφατα φίλος, Έλληνας που ζει και εργάζεται τα τελευταία 30 χρόνια στις ΗΠΑ.
Ένας άλλος φίλος, προπονητής του μπάσκετ (ο Δημήτρης Κυριακού) πριν από μήνες σε μια συνέντευξη που μου είχε δώσει για το Ethnos.gr είχε πει: «Πάντα όταν με ρωτάνε για το φαινόμενο Τραμπ απαντώ ότι είναι εύκολο να το αναλύσεις αν δεις προσεκτικά τι έφερε τον Τραμπ στην εξουσία: Ο ελιτισμός των τελευταίων 20 χρόνων στους πολιτικούς των ΗΠΑ, τα σκάνδαλα των πολιτικών με πολυεθνικές, μία υπεροψία εγωκεντρισμού που διακρίνει την οικονομική και ακαδημαϊκή ελίτ, οι αδικίες, η έλλειψη αλλαγής κατεύθυνσης, η μετακόμιση πολυεθνικών στην Κίνα και η ανεργία στις φτωχές πολιτείες των ΗΠΑ είναι μερικοί από τους λόγους. Αυτό που δεν συνειδητοποίησαν είναι πως ο Τραμπ γι’ αυτόν τον κόσμο δεν φαίνεται ως ελκυστική λύση αλλά μάλλον η μοναδική τους λύση».
0 Σχόλια