Αρχικά να συμφωνήσουμε στο εξής: Παράπονα για λάθη, αδικίες , κακές διαιτησίες υπήρχαν , υπάρχουν και θα υπάρχουν. Aκόμη και στις περιπτώσεις όπου επιχειρήθηκε με τεχνικά μέσα (βλέπε VAR στο ποδόσφαιρο) να περιοριστεί το λάθος με στόχο την σωστή λήψη μιας απόφασης εξακολουθούμε να έχουμε σοβαρές αδυναμίες εξάλειψης δυσάρεστων φαινομένων.
Το θέμα είναι τι κάνεις (ή τι δεν κάνεις) ώστε να εκσυγχρονίσεις, να αναβαθμίσεις ένα σύστημα που έχεις δημιουργήσει ως λίγκα, ως χώρα, ώστε να μειώσεις σταδιακά- στο μέτρο του δυνατού- την πιθανότητα σοβαρών λαθών που αμαυρώνουν την εικόνα ενός πρωταθλήματος.
Ας δούμε λοιπόν τι ισχύει σήμερα στην Ελλάδα σε επίπεδο διαιτησίας
Η διαιτησία στην Α1 (όπως και σε όλες τις κατηγορίες) βρίσκεται υπό την σκέπη της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης. Οι διαιτητές ορίζονται και αξιολογούνται από μια ανεξάρτητη (με βάση τον αθλητικό Νόμο) Αρχή που είναι η ΚΕΔ.
Η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας στη χώρα μας αποτελείται από πέντε πρόσωπα, πρώην έμπειρους διαιτητές που στη προκειμένη περίπτωση είναι οι κ.κ. Παπαδημητρίου (εκτελεί χρέη άτυπου προέδρου), Κορομηλάς (συμπληρώνει 20 έτη σε αυτή τη θέση), Ταβουλαρέας, Τανατζής και Μητσόπουλος.
Με 105 διαιτητές η Α1
Σήμερα, η ΚΕΔ έχει 105 αξιολογημένους για την Α1 διαιτητές! Ο αριθμός των 105 διαιτητών πρέπει να αποτελεί… ρεκόρ καθώς καμία άλλη χώρα πανευρωπαϊκά δεν διαθέτει τόσο μεγάλη «δεξαμενή» ρέφερις αξιολογημένων για την πρώτη κατηγορία.
Η Ισπανία για παράδειγμα, ίσως το κορυφαίο πρωτάθλημα στην Ευρώπη(με 18 ομάδες στη μεγάλη κατηγορία), δουλεύει με 36 διαιτητές. Οι λόγοι της παρουσίας τόσο μεγάλου αριθμού διαιτητών στην δική μας Α1 έχει προφανώς να κάνει με την ανάγκη εξυπηρετήσεων-δημοσίων σχέσεων…
Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί πως οι λίγκες όλων των μεγάλων πρωταθλημάτων (δηλαδή οι ομάδες που μετέχουν στο επαγγελματικό πρωτάθλημα), είναι αυτές που έχουν αναλάβει την λειτουργία της διαιτησίας. Όχι οι ομοσπονδίες τους. Πουθενά δεν υπάρχει μοντέλο 5μελούς ΚΕΔ. Συνήθως υπάρχει ένας αρχιδιαιτητής με έναν ή δυο βοηθούς. Λογικά θα σκεφτεί κάποιος: "Και τι μας νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι;". Θα συμφωνούσαμε εάν πραγματικά δεν είχαμε τόσο συχνά φαινόμενα λαθών που κρίνουν την εξέλιξη ενός αγώνα ή αν βλέπαμε μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού, καινοτομίας.
Η αξιολόγηση και η επιμόρφωση
Θεωρητικά η ΚΕΔ ελέγχει, αξιολογεί βαθμολογεί τους διαιτητές όλων των κατηγοριών. Σχετικά με το κομμάτι της κατάρτισης, αξιολόγησης τα τελευταία 20 χρόνια αυτό που ισχύει είναι το εξής: Η ΕΟΚ σε συνεργασία με την ΟΔΚΕ(Ομοσπονδία Διαιτησίας), διοργανώνει πριν από την έναρξη της σεζόν ένα μεγάλο σεμινάριο διάρκειας 2 ημερών. Στο διάστημα αυτό (ουσιαστικά της μιάμισης ημέρας), οι διαιτητές επιμορφώνονται ενώ υποβάλλονται σε γραπτά τεστ και προφορικές εξετάσεις. Μετά το τέλος του πρώτου γύρου επίσης οι διαιτητές λαμβάνουν μέρος σε αγωνιστικά τεστ ώστε να αξιολογηθεί η φυσική τους κατάσταση.
Στη διάρκεια της υπόλοιπης χρονιάς δεν υπάρχει κάποια άλλη προγραμματισμένη εκδήλωση ενημέρωσης-επιμόρφωσης. Για να σας δώσουμε ένα παράδειγμα: Στην Ευρωλίγκα εκτός από το καθιερωμένο τριήμερο πριν από την έναρξη της χρονιάς σεμινάριο, οι διαιτητές κάθε Δευτέρα, μετά τα ματς έχουν το weekly feedback στο οποίο λαμβάνουν οδηγίες με report σχετικά με την απόδοση τους στο παιχνίδι που αγωνίστηκαν.
Επίσης, τουλάχιστον δυο φορές το μήνα υποβάλλονται σε video test και τουλάχιστον μια φορά το μήνα σε rule test. Περίπου τέσσερις φορές τον μήνα διεξάγονται online μήτινγκς.
Θα μου πείτε: Λίγα λάθη γίνονται στην Ευρωλίγκα; Φυσικά γίνονται. Κι εκεί –ειδικά πέρσι και φέτος- έχουμε αρκετές παραφωνίες. Τουλάχιστον υπάρχει μια επαγγελματική προσέγγιση για ένα προϊόν στο οποίο κάποιοι ξοδεύουν τα χρήματα τους.
Το ranking , οι ορισμοί
Στην Α1 όπως έχουμε ενημερωθεί δεν υπάρχει κάποιο ranking αξιολόγησης των διαιτητών. Δεν γνωρίζουμε ποιοι θεωρούνται πρώτης γραμμής, ποιοι δεύτερης κλπ. Στο ματς ΑΕΚ-ΠΑΟΚ παραδείγματος χάρη, ένα εμπορικό παιχνίδι μεταξύ δυο παραδοσιακών δυνάμεων του μπάσκετ ορίστηκαν πλην του κ.Καρακατσούνη, δυο ρέφερις που δεν είχαν και τόσο σημαντική εμπειρία όπως οι Ζαχάρης, Τσιμπούρης. Δεν γνωρίζουμε λοιπόν πώς και με ποιο σκεπτικό έγινε η επιλογή τους. Η επαγγελματική λίγκα, το προφίλ της οποίας δέχεται απανωτά χτυπήματα από αποφάσεις που στερούνται λογικής μπορεί, δικαιούται να ζητήσει ευθύνες για τυχόν αβλεψίες;
Στις περισσότερες χώρες, σχεδόν σε όλα τα πρωταθλήματα η τεχνολογία έχει διεισδύσει και στην διαιτησία. Παντού υπάρχουν πλατφόρμες μέσω των οποίων οι ρέφερις αλληλεπιδρούν με την αρμόδια αρχή ώστε να επισημαίνονται κακώς κείμενα, να βελτιώνεται το επίπεδο, να επιβάλλονται τυχόν τιμωρίες. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Η ΚΕΔ έχει αποφασίσει να μην ανακοινώνει λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο που ενεργεί μετά από μια κακή διαιτησία. Τέλος να επισημάνουμε πως δεν υπάρχει κάποιο πρωτόκολλο μηνιαίων υποχρεώσεων(προετοιμασίας, επικοινωνίας) για ένα διαιτητή που παίζει στην Α1
Άλλωστε , ας μη το ξεχνάμε, στην Ελλάδα, η διαιτησία δεν είναι επαγγελματική!
0 Σχόλια