Looking For Anything Specific?

Η αθλητική ιστορία του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου

 


 


Οι προληπτικοί θεωρούν τον αριθμό 13… γρουσούζικο. Όμως, για το πλήρωμα του σκάφους «Νηρεύς», τον τότε διάδοχο Κωνσταντίνο, τον Οδυσσέα Εσκιτζόγλου και τον Γιώργο Ζαΐμη, αποδείχθηκε γούρικος καθώς κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο. 


Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης το σκάφος έφερε τον αριθμό 13 στην κατηγορία του. Το πλήρωμά του είχε αναχωρήσει για την Ιταλία στις 13 Ιουλίου 1960. Ο αριθμός 13 υπήρχε, όπως ήταν φυσικό, στη δέστρα του ιστιοφόρου και στα ντουλάπια των ιστιοπλόων. Στη Νάπολη, όπου διεξήχθη η ολυμπιακή ρεγκάτα, ο «Νηρέας» με το νούμερο 13 ήταν ο πρωταγωνιστής στην κλάση των «Ντράγκον». Η σχέση του Κωνσταντίνου με την ιστιοπλοΐα άρχισε στην εφηβική ηλικία. 

Από μικρό παιδί, όμως, αγαπούσε τη θάλασσα και πολλές φορές, μαζί με τον πατέρα του Παύλο, ξανοίγονταν σε αυτή και χαλάρωναν ψαρεύοντας με το σκάφος τους στα νερά του Σαρωνικού Κόλπου. Την ίδια αγάπη για το υγρό στοιχείο έτρεφαν και οι τότε πριγκίπισσες Σοφία και Ειρήνη. Η επιθυμία του πρίγκιπα να μάθει τα «μυστικά» της ιστιοπλοΐας αποτέλεσε αιτία για να αναζητήσει έναν από τους καλύτερους ιστιοπλόους της εποχής για δάσκαλο. 

Αυτός δεν ήταν άλλος από τον Οδυσσέα Εσκιτζόγλου, ο οποίος υπηρετούσε εκείνη την εποχή στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, στον Πειραιά. Μαζί με τον κατά οκτώ χρόνια μεγαλύτερό του ιστιοπλόο και την αδελφή του Σοφία, ξεκίνησαν τις πρώτες τους κούρσες με σκάφη τύπου «Lightning». Στη συνέχεια, ασχολήθηκαν με τα «Ντράγκον». Εκείνη την εποχή, ιστιοφόρα τύπου «Ντράγκον» απέκτησαν όλα τα μέλη της τότε βασιλικής οικογένειας και μαζί με άλλους επιχειρηματίες, εφοπλιστές και μέλη της κοσμικής Αθήνας έπαιρναν μέρος σε αγώνες που διοργανώνονταν στη θαλάσσια περιοχή έξω από τα νερά του Μικρολίμανου. Η αντίστροφη μέτρηση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης είχε αρχίσει και σιγά σιγά ωρίμασε η ιδέα της συμμετοχής στη διοργάνωση. 

Ο Οδυσσέας Εσκιτζόγλου έπεισε τον Κωνσταντίνο ότι η Σοφία έπρεπε να αντικατασταθεί από έναν άνδρα προκειμένου το πλήρωμα να είναι πιο δυναμικό και η πριγκίπισσα από τακτικό μέλος έγινε αναπληρωματικό. Τη θέση της πήρε ο Γιώργος Ζαΐμης. Η τριάδα άρχισε εντατικές προπονήσεις για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960. Δίπλα τους βρέθηκε ένα… ιερό τέρας του χώρου ο Πολ Έλβστρομ. Ο Δανός ιστιοπλόος είχε, ήδη, στη συλλογή του τρία χρυσά μετάλλια από Ολυμπιακούς Αγώνες, πέντε χρυσά και ένα ασημένιο από παγκόσμια πρωταθλήματα. Ο θρύλος της θάλασσας αποτέλεσε τον ιδανικότερο δάσκαλο για τους τρεις Έλληνες ιστιοπλόους. 

Στις 13 Ιουλίου 1960, το πλήρωμα του «Νηρέα» έφυγε για την Ιταλία. Αγωνίστηκε στη διεθνή διοργάνωση της Γένοβα και στη Ναυτική Εβδομάδα του Κιέλου. Εκεί, οι τρεις αθλητές διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να πετύχουν κάτι περισσότερο από τη συμμετοχή στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση του κόσμου. Κατά την Τελετή Έναρξης στο «Ολύμπικο», ο Κωνσταντίνος ήταν ο σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής. Η ολυμπιακή ρεγκάτα άρχισε τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου στη Νάπολι. Τη διοργάνωση παρακολουθούσε σύσσωμη η τότε βασιλική οικογένεια της Ελλάδος. Το ελληνικό σκάφος από τις πρώτες κούρσες έδειξε ότι μπορεί να βρεθεί ανάμεσα στους πρωταγωνιστές και στις 7 Σεπτεμβρίου οι κούρσες των «Ντράγκον» ολοκληρώθηκαν με την ελληνική σημαία στην πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα. 

Στις 8 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο γραφικό λιμανάκι της ολυμπιακής μαρίνας η τελετή απονομής των μεταλλίων με τους ιστιοπλόους του «Νηρέα» να ανεβαίνουν στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Ήταν το πρώτο ελληνικό χρυσό μετάλλιο μετά από αυτό που είχε κατακτήσει ο Κώστας Τσικλητήρας, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1912. Η ενασχόληση του Κωνσταντίνου με την ιστιοπλοΐα συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, αλλά με σκάφη τύπου «Lightning» και όχι σε ολυμπιακό επίπεδο. «Θυμάμαι ότι είχε τρέξει με τους συναθλητές του σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Μάλιστα, σε ένα από αυτά ήμασταν και αντίπαλοι. 

Στη συνέχεια, ασχολήθηκε και με την ανοικτή θάλασσα. Σε έναν αγώνα στο εξωτερικό, μάλιστα, είχε έρθει με το δικό μου σκάφος», δήλωσε στο kathimerini.gr ο Γεώργιος Ανδρεάδης, παλαιός ιστιοπλόος με συμμετοχές στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 και 1976 και επί σειρά ετών στέλεχος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας.

 Οι τελευταίες ιστιοδρομίες του «χρυσού» Ολυμπιονίκη πραγματοποιήθηκαν με το σκάφος «Αφρόεσσα», το οποίο έφερε το όνομα ενός ιστορικού πλοίου: της ατμοημιολίας που υπήρξε ένα από τα πρώτα σιδηρά ελικοφόρα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού και παρελήφθη το 1857 από τα ναυπηγεία της Αγγλίας από τον πλοίαρχο Εμμανουήλ Μιαούλη. Το ξύλινο ιστιοφόρο το έκανε δώρο ο τέως βασιλιάς στη σύζυγό του το 2006, για τα 60α γενέθλιά της. Εξάλλου και η πρόταση γάμου στην Άννα Μαρία είχε γίνει σε ένα ιστιοπλοϊκό ταξίδι στη Νορβηγία. Ο Κωνσταντίνος με τους παλιούς συναθλητές του και με μέλη της οικογένειάς του συμμετείχαν με την «Αφρόεσσα» σε ιστιοδρομίες παραδοσιακών σκαφών στη ρεγκάτα των Σπετσών. Και σε αυτό το σκαρί ολοκλήρωσε την ιστιοπλοϊκή του καριέρα. Ο «χρυσός» ολυμπιονίκης της Ρώμης, εκτός από την ιστιοπλοΐα, είχε ασχοληθεί με το βόλεϊ, το χόκεϊ και το άλμα εις ύψος.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια