Λάβαμε ένα e mail από τον κ. Ευάγγελος Ζ. (τα στοιχεία του είναι στην διάθεση μας) ο οποίος εξέφρασε κόσμια και με επιχειρήματα τις απόψεις του (ως γονέας) σχετικά με την διεξαγωγή των αναπτυξιακών πρωταθλημάτων την οποία και δημοσιεύουμε αυτούσια:
"Είμαι πατέρας ενός 15χρονου παιδιού που παίζει μπάσκετ. Διαβάζω διάφορα σχετικά με το θέμα της επανέναρξης αγώνων που δεν με βρίσκουν καθόλου σύμφωνο.
Να ξεκαθαρίσω πως το παιδί μου δεν αγάπησε το μπάσκετ επειδή είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του πως κάποτε θα πάρει μόρια για την σχολή του. Το αγάπησε για την χαρά του παιχνιδιού. Αυτή την χαρά παιδιά συγκεκριμένων ηλικιών κοντεύουν να ξεχάσουν καθώς έχουν… καεί στο ζέσταμα αφού για αγώνες ακούν και αγώνες δεν βλέπουν. Πάει να χαθεί το κίνητρο. Και το κίνητρο για να παίζει κάποιος μπάσκετ είναι το παιχνίδι.
Για μένα είναι απαραίτητο όχι μόνο να γίνουν οι αγώνες παιδικών και εφηβικών αλλά να αναλάβουν οι Ενώσεις την διοργάνωση και τουρνουά έστω ανεπίσημα μικρότερων κατηγοριών.
Γιατί να μη γίνει τον Ιούλιο ένα ωραίο τουρνουά Προπαιδικού.σε διάφορους Νομούς και περιέφερειες; Και στα τέλη του ίδιου μήνα να γίνει και για τα Μίνι; Χωρίς ανάδειξη πρωταθλητή. Για τη χαρά του παιχνιδιού. Πότε θα παίξουν επιτέλους αυτά τα παιδια;
Αν αποδειχθεί αδύνατο να γίνουν τα πανελλήνια , ας επιλεχθεί η ίδια λύση και για παιδικά-εφηβικά. Με την διεξαγωγή μεγάλων ανεπίσημων τουρνουά.
Δεν δέχομαι το επιχείρημα της 7μηνης αδράνειας. Αν γίνει ένα γκαλόπ θα εκπλαγείτε από την εφευρετικότητα που είχαν πάμπολλα παιδιά μέλη παιδικών και εφηβικών ομάδων προκειμένου να έχουν μια επίφαση της παλιάς τους καθημερινότητας στη διάρκεια της καραντίνας. Σε όλη την Ελλάδα. Αναφέρομαι σε ηλικίες 15,16 ετών.
Δεν μπορώ να ακούω αυτά περί «αδράνειας» γιατί τα… ματάκια μας άλλα έβλεπαν. Και μη μου πει κάποιος για εξαιρέσεις.
Συζήτησα πρόσφατα με γυμναστή. Εξαιρετικό επιστήμονα , άνθρωπο του χώρου με ένσημα πολλών ετών στο μπάσκετ: "Με προετοιμασία 4 εβδομάδων μπορούν να ξεκινήσουν αγώνες. Ας μη κρυβόμαστε. Ποιο παιδί παιδικής ή εφηβικής ομάδας δεν έκανε τρέξιμο, γυμναστική στο σπίτι, σουτάκια, παιχνίδι με φίλους έστω για 1-2 φορές την εβδομάδα; Το θέμα της αδράνειας 6-7 μηνών που ακούω είναι σχετικό και δεν είναι υπαρκτό τουλάχιστον για ένα πολύ μεγάλο μέρος παιδιών".
Σωστή η άποψη που ακούγεται περί προσθήκης μιας χρονιάς στο εφηβικό. Όμως αυτό είναι ανεξάρτητο με το αν θα γίνουν φέτος κάποια παιχνίδια (που κατά τη γνώμη μου πρέπει να γίνουν).
Ας μη κρυβόμαστε, η χρονιά είναι ήδη χαμένη. Και 7-8 ματς δεν αλλάζουν και τίποτα. Όμως για κάποια παιδιά έστω αυτοί οι (λίγοι) αγώνες μπορεί να σημαίνουν πολλά.
Στο Χάντμπολ μου είπαν φίλοι από την Βέροια πως η εθνική εφήβων μετά την καραντίνα συγκεντρώθηκε για προπονήσεις. Μετά από 3 εβδομάδες προετοιμασία έλαβε μέρος σε μεγάλο τουρνουά. Στην Σερβία, στην Γαλλία, στην Ισπανία, την Γερμανία παιχνίδια(επίσημα ή ανεπίσημα) αυτών την ηλικιών γίνονται κανονικά. Η FIBA όρισε κανονικά διεξαγωγή τουρνουά με λιγότερες ομάδες σε πολλές ηλικιακές κατηγορίες σε πόλεις ανά Ευρώπη…
Στην Ελλάδα λες και πάντα θέλουμε να βρίσκουμε έναν λόγο για να διαφωνούμε. Οι υπεύθυνοι και οι προπονητές των ομάδων γνωρίζουν καλά αν τα παιδιά που προπονούν είναι ή όχι σε θέση να βγάλουν ένα πρόγραμμα αγώνων. Αυτοί είναι που πρέπει να αποφασίσουν ο καθένας για την ομάδα του. Αυτοί δεν νοιάζονται για την υγεία τους;
Είναι πολύ επικίνδυνο επίσης το εξής: Προσωπικά γνωρίζω περιπτώσεις παιδιών που πέρσι και πρόπερσι αντιμετώπισαν προβλήματα τραυματισμών. Έχει αρχίσει να καλλιεργείται ένα κλίμα. Εάν αρχίσουν οι αγώνες με την πρώτη στραβή κάποιοι έχουν προαποφασίσει να το αποδώσουν σε …ελλιπή προετοιμασία.
Πριν ήταν όλα καλά με την καταπόνηση; Τώρα υπάρχει πρόβλημα;"
0 Σχόλια