Looking For Anything Specific?

Η ιστορία μιας μεταγραφής: Ο Μπουτάρης ο Μητρούδης, τα μπουζούκια με τον Φλωρινιώτη, ο Μελισσανίδης και το σπίτι στο Κολωνάκι

 




Ο πρώην Δήμαρχος Θεσσαλονίκης και διοικητικός εκπρόσωπος του Άρη, Γιάννης Μπουτάρης στην διάρκεια της εκπομπής του Νίκου Χατζηνικολάου(Δευτέρα 18/1) , ο οποίος είχε καλεσμένο τον Παναγιώτη Γιαννάκη, μίλησε για την σχέση του με τον "δράκο" και αναφέρθηκε κάποια στιγμή στο "story" της μεταγραφής του το 1984 από τον Ιωνικό στον Άρη. 

Ο Γιάννης Μπουτάρης σε παλαιότερη συνέντευξη του στην εφημερίδα "Έθνος" είχε πει:"Τον διεκδικούσαν κι άλλες ομάδες. Εμείς ήμασταν ένα βήμα εμπρός. Εκείνες τις ημέρες που γίνονταν χαμός με το θέμα της μεταγραφής του, τον έψαχναν όλοι, τον είχα για δυο ημέρες στο σπίτι μου στην Αθήνα στο Κολωνάκι. Κανείς δεν ήξερε που ήταν.

Έβγαιναν κάτι φήμες ότι δήθεν συζητούσε με τον Μητρούδη σε ένα κότερο στο Πόρτο Καρράς. Εμείς τα βγάζαμε αυτά, εμείς τα διαδίδαμε για να κερδίσουμε χρόνο για να θολώνουμε τα νερά. Θέλαμε ένα περιθώριο για να πείσουμε τον Παναγιώτη. Να του δώσουμε να καταλάβει πόσο σημαντικός ήταν για εμάς. Τελικά τον πείσαμε. Και αποδείχθηκε πως καλά κάναμε και επιμείναμε γιατί με την απόκτηση του η ομάδα του Άρη πλέον εκτοξεύθηκε. Το δέσιμο του με τον Γκάλη ήταν όπως διαβλέπαμε μια κίνηση ματ".

Το συγκεκριμένο θέμα (δηλαδή της συγκεκριμένης μεταγραφής) αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο του βιβλίου που έγραψε πρόσφατα για τον μπασκετικό Άρη ("Η αυτοκρατορία - Η άνοδος και η πτώση από την πίσω πλευρά του φεγγαριού"), ο πρώην πρόεδρος της ομάδας Θεόφιλος Μητρούδης. H καταγραφή των γεγονότων, παρουσιάζεται με κάθε λεπτομέρεια κι έχει ακόμα και σήμερα μεγάλο ενδιαφέρον.

"Θεσσαλονικιέ, λεφτά έχουμε, δεν θέλουμε άλλα"

Ο Θεόφιλος Μητρούδης στο βιβλίο του γράφει: "Είμαι στην Αθήνα, με τον Γιαννάκη ούτε έχω μιλήσει, ούτε ξέρω πού είναι, ούτε και τις προθέσεις του. Το μόνο που ξέρω εί­ναι ότι τον κρύβει ο Παναθηναϊκός, μάλλον μέσα σ’ ένα κό­τερο. Επίσης, ξέρω ότι άνθρωποι του Ιωνικού με μπροστάρη τον Δημήτρη Μελισσανίδη έχουν συμφωνήσει με την ΑΕΚ.

Στην Αθήνα βρίσκεται εκείνη την ημέρα ο Μιχάλης Μπανιώρας. Μέλος της διοίκησής μας. Έχει κατέβει για κάποια άλλα θέματα που αφορούσαν το σύλλογο. Μιλάω μαζί του. Με ενημερώνει ότι ο ισχυρός άντρας που αποφασίζει στον Ιωνικό είναι ο Μιχάλης Σπανός. Μου κλείνει ραντεβού μαζί του το ίδιο απόγευμα και πάμε μαζί με τον Μιχάλη να τον βρούμε.

Μπαίνουμε στο γραφείο του Μιχάλη Σπανού με τη βαλίτσα στα χέρια. Μας καλοδέχεται και μας ακούει. Του εξηγούμε το λόγο που είμαστε εκεί και του δείχνουμε τη βαλίτσα με τα χρήματα. Με τον τρόπο μας του δηλώνουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να τελειώσουμε τη μεταγραφή. Ο Σπανός τότε ανοίγει το χρηματοκιβώτιό του και μας δείχνει έναν πακτωλό χρημάτων. Απευθύνεται σε μένα και μου λέει: 

"Θεσσαλονικιέ, λεφτά έχουμε, δεν θέλουμε άλλα. Τον Παναγιώτη δεν τον πουλάμε». 

"Κύριε Σπανέ, σας έχω καταλάβει. Δουλειά δεν πρόκειται να κάνουμε. Αφού, όμως, κατεβήκαμε στην Αθήνα, θα μας πάτε το βράδυ στα μπουζούκια;" 

"Πολύ ευχαρίστως", μου απαντά και κλείνει αμέσως τραπέζι σε ένα μαγαζί στις Τζιτζιφιές, όπου εμφανίζεται ο Γιάννης Φλωρινιώτης.

Πηγαίνουμε προς το σπίτι του Μπουτάρη στο Κολωνάκι με τα αυτιά στο πάτωμα. Εκεί μας περιμένουν εκτός από τον Γιάννη, ο Χρήστος Μιχαηλίδης, ο Στέργιος Μπουσβάρος, γενικός γραμματέας της διοίκησης, ο Γιάννης Ιωαν­νίδης, ο Αντρέας Μαντόπουλος, έφορος του τμήματος Μπάσκετ, και ο Φάνης Ταρνατώρος. Κατέβηκαν όλοι για να βοηθήσουν στη μεταγραφή. Και πολύ καλά έκαναν.

Είμαστε όλοι σκυθρωποί και στενοχωρημένοι. Δεν μιλάει κανείς. Τότε ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο. Το σηκώνει ο Μπουτάρης.  "Τον κύριο Μητρούδη μού δίνετε, παρακαλώ;" ακούγεται μια φωνή από την άλλη γραμμή.

Ο Γιάννης με κοιτάει. Ποιος μπορεί να με βρήκε εκεί; Είχα ξεχάσει ότι είχα δώσει τον αριθμό τηλεφώνου στον Σταύρο Μπαλή. Παίρνω το ακουστικό στα χέρια μου και απαντώ. 

"Έλα, κύριε Μητρούδη», μου αποκρίνεται η φωνή από την άλλη πλευρά της γραμμής, "ο Αντώνης ο Κοσένας είμαι, ο κουμπάρος του Παναγιώτη Γιαννάκη. Ο Παναγιώτης είναι δίπλα μου και θέλει να σας μιλήσει".

Η εικόνα στο σαλόνι του σπιτιού του Γιάννη αλλάζει τελείως. Δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς, η χαρά δεν μας αφήνει. Ο Γιάννης Ιωαννίδης παίρνει ένα μάτσο λεφτά από τη βαλίτσα και τα πετάει στον αέρα. Κινδυνεύουν να φύγουν στο δρόμο από το παράθυρο. Και είμαστε στο ρετιρέ. Πού να προλάβεις να κατέβεις; Μαζεύουμε τα χιλιάρικα από το πάτωμα. Όλοι χοροπηδάμε, όλοι γελάμε. Πλησιάζει η ώρα μιας μεγάλης συνάντησης.

Φτάνει ο Γιαννάκης μαζί με τον Αντώνη Κοσένα. Ανεβαίνουν στο σπίτι, όπου τον περιμένουμε ο Γιάννης Μπουτάρης, ο πρόεδρος, ο γενικός γραμματέας και εγώ. Όλοι οι άλλοι έχουν κατέβει κάτω. Δεν χωράμε όλοι στο σαλόνι του σπιτιού. Κάθονται στο πεζοδρόμιο, περιμένουν και αγωνιούν. Αγωνιούν για τη μεγάλη μεταγραφή.

Η καρδιά του Άρη χτύπαγε στο κέντρο της Αθήνας

Με τον Παναγιώτη συζητάμε και συμφωνούμε σε όλα. Μεγάλος σύμμαχος τα χρήματα σε μετρητά που διαθέτουμε. Ο Παναγιώτης παίρνει το πριμ της μεταγραφής του: επτά εκατομμύρια δραχμές. Μαζί παίρνει και ένα αυτοκίνητο Renault, δώρο από μένα. Υπογράφει την ίδια στιγμή δελτίο στον Άρη. Αυτό μπαίνει αμέσως στην τσέπη του γενικού γραμματέα, Στέργιου Μπουσβάρου.

 Ο αθλητής φεύγει αμέσως για τη Θεσσαλονίκη, οδικώς με το αυτοκίνητο του Μιχάλη Μπανιώρα. Ένα Renault 5, μπλε. Τον συνοδεύουν ο Μιχάλης Μπανιώρας και ο Φάνης Ταρνατώρος. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης, προτού φύγει από το σπίτι του Μπουτάρη, γυρνάει, με κοιτάει στα μάτια και μου λέει:

Κύριε Μητρούδη, εγώ σας εμπιστεύομαι και φεύγω για τη Θεσσαλονίκη. Θέλω, όμως, να παίξω. Σας παρακαλώ, τελειώστε τη μεταγραφή".

 Η μεταγραφή δεν είχε τελειώσει. Είχε αρχίσει, όμως, να κτίζεται. Αυτό έγινε ένα βράδυ καλοκαιριού, στο σπίτι του Μπουτάρη στο Κολωνάκι. Η καρδιά του Άρη χτύπαγε στο κέντρο της Αθήνας. 

Ένα βράδυ στα μπουζούκια με τον Φλωρινιώτη, τον Σπανό, τον Μελισσανίδη και τον Μητρούδη!

Ο Μιχάλης Σπανός, ανυποψίαστος, μας περιμένει το βράδυ στα μπουζούκια. Η διάθεσή μας, όμως, έχει αλλάξει πολύ. Εμείς είμαστε τώρα καβάλα στο άλογο. Έρχονται μαζί μου στο κέντρο διασκέδασης ο Γιάννης Ιωαννίδης και ο Στέργιος Μπουσβάρος. Ο Μιχάλης Σπανός μάς περιμένει ήδη εκεί. 

Καθόμαστε στο πρώτο τραπέζι στην πίστα. Στο διπλανό ακριβώς τραπέζι είναι ο Δημήτρης Μελισσανίδης μαζί με τους ανθρώπους της ΑΕΚ. Εμείς έχουμε το δελτίο του Παναγιώτη Γιαννάκη στην τσέπη του Στέργιου και δίπλα έχουν, στη δική τους τσέπη, τις επιταγές της ΑΕΚ του κυρίου Τέρη Παναγίδη από την Κύπρο. Με πλησιάζει, θυμάμαι, ο Δημοσθένης Πασχαλίδης, παράγοντας της ΑΕΚ, και μου λέει στο αυτί: 

"Εμείς, κύριε Μητρούδη, παλεύουμε για τον παίκτη, ενώ τον κρύβει ο Παναθηναϊκός σε ένα κότερο". "Ναι", του λέω εγώ και χαμογελάω. Δούλευε ο ένας τον άλλον!

Η ώρα περνάει και οι χοροί καλά κρατούν. Το αστείο πρέπει κάπου εδώ να τελειώσει. Σηκώνομαι, παίρνω τον Μιχάλη Σπανό μαζί μου και βγαίνουμε έξω στο χολ. Εκεί του λέω όλη την αλήθεια. Πώς έχουν εξελιχθεί τα πράγματα.

Ο Μιχάλης Σπανός χλωμιάζει. Δεν μπορεί να πιστέψει στα αυτιά του. Μένει, όμως, ψύχραιμος και γυρνάμε πίσω στην αίθουσα. Ενημερώνει αμέσως τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Αυτός φωνάζει τον Στέργιο Μπουσβάρο και τον παρακαλεί να του δώσει πίσω το δελτίο. Του εξηγεί ότι ο Ιωνικός έχει συμφωνήσει τον παίκτη με την ΑΕΚ και ότι έχουν πάρει τα χρήματα. Όπως ήταν φυσικό, ο Στέργιος το αρνείται, αφού του εξηγεί ότι και τα δικά μας τα λεφτά την ίδια αξία έχουν. Έτσι, διαλύθηκε η σύναξη αυτή. Ξαφνικά, ο χώρος άδειασε..." (πηγή: "Η αυτοκρατορία - Η άνοδος και η πτώση από την πίσω πλευρά του φεγγαριού"). 



Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια