Looking For Anything Specific?

Τα τελευταία λεπτά της ζωής του Ντιέγκο Μαραντόνα

 


Ο Ντιέγκο πέθανε λίγο μετά το μεσημέρι της Τετάρτης, 25 Νοεμβρίου 2020, από ανακοπή καρδιάς. Η αυτοψία θα εξηγούσε ότι πέθανε στον ύπνο του μετά από συγκοπή, μόλις δύο εβδομάδες αφότου βγήκε από το νοσοκομείο έχοντας χειρουργηθεί για την αφαίρεση ενός θρόμβου στον εγκέφαλο. Επίσης διαπιστώθηκαν στη σορό του ενδείξεις διατατικής μυοκαρδιοπάθειας, μιας ιατρικής πάθησης στην οποία ο μυς της καρδιάς εξασθενεί, διογκώνεται και δεν μπορεί να  χορηγήσει επαρκές αίμα στο υπόλοιπο σώμα.

Ο τελευταίος που είδε τον Ντιέγκο ήταν ο ανιψιός του Τζόνι Εσπόσιτο, λίγα λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα της Τετάρτης. Λίγο πριν το μεσημέρι, μια νοσοκόμα τον βρήκε χωρίς τις αισθήσεις του και τηλεφώνησε αμέσως για βοήθεια. Όμως ο σπουδαίος ποδοσφαιριστής ήταν ήδη νεκρός όταν έφτασε στην πολυτελή οικία το ασθενοφόρο. 

Σύμφωνα με πληροφορίες που μετέδωσαν τοπικά ΜΜΕ για τον Μαραντόνα, οι τραυματιοφορείς που εκλήθησαν στο νοικιασμένο σπίτι προσπάθησαν να επαναφέρουν τον 60χρονο στη ζωή, όμως ήταν πολύ αργά. Άρχισαν αμέσως να επικοινωνούν με τους κοντινότερους ανθρώπους του. Από τον γιατρό φίλο του Leopoldo Luque τον δικηγόρο του Matías Morla, στις κόρες του που ζουν στην Αργεντινή Ντάλμα, Τζιάνα και Τζιανίνα.

Δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. "Ο Ντιέγκο Άρμαντο Μαραντόνα πέθανε", ήταν η φράση που έβγαλε η αργεντίνικη Clarin, το πρώτο μέσο που επιβεβαίωσε τα θλιβερά νέα από δύο άμεσες πηγές από το περιβάλλον του.

Το "σχέδιο Κούβα" δεν πρόλαβε να εφαρμοστεί

Ήταν ανήσυχος, κυκλοθυμικός, καταθλιπτικός και στενοχωρημένος τις τελευταίες ημέρες. Για αυτόν τον λόγο, τόσο ο γιατρός του όσο και οι ψυχολόγος και ψυχίατρός του ανέλυσαν το «Σχέδιο Κούβα», έτσι ώστε ο Ντιέγκο να μπορεί να επιστρέψει σε ένα μέρος που αγαπά: τη γη του μεγάλου και αγαπητού του φίλου Φιντέλ Κάστρο.

Ήταν τόσο άσχημα αυτές τις μέρες που το «Σχέδιο Κούβα», ήταν κάτι περισσότερο από μια ευκαιρία. Ο Ντιέγκο δέχθηκε  «πρόσκληση» από τον Τόνι Κάστρο, τον γιο του Φιντέλ, ο οποίος επικοινώνησε με τον εσωτερικό κύκλο του πρώην ποδοσφαιριστή για να του προσφέρει μια διαμονή και μυστικότητα για να ανακάμψει, η μοίρα όμως τα έφερε έτσι ώστε ο Ντιέγκιτο να φύγει από τη ζωή την ίδια μέρα που έφυγε για το μεγάλο ταξίδι πριν τέσσερα χρόνια και ο πολυαγαπημένος του, Φιντέλ.

Ο Ντιέγκο πέθανε με δύο πολύ μεγάλους πόνους. Ο πρώτος, που δεν μπόρεσε να επανενωθεί στα τελευταία του γενέθλια με όλα τα παιδιά του Ντάλμα Τζιανίνα, ΤζιάναΝτιέγκο Φερνάντο και τον Ντιέγκο Τζούνιορ. Καθώς και με τον εγγονό του Μπενχαμίν Αγουέρο Μαραντόνα, γιο της Τζιανίνα και του Κουν Αγκουέρο. Το δεύτερο ήταν πως όσο η μητέρα του ήταν εν ζωή, δεν είχε περάσει το χρόνο που θα ήθελε μαζί της.


Οι άνθρωποι που είχαν επιφορτιστεί με το να τον προσέχουν στη διάρκεια της αποθεραπείας του από την επέμβαση στο κεφάλι, ήταν οι Μαξιμιλιάνο Πομάργο και Τζόνι Εσπόσιτο. Το San Andrés όπου διέμενε τις τελευταίες ημέρες είναι μια ήσυχη γειτονιά έξω απ’ ο Μπουένος Άιρες. Έγινε το καταφύγιο του αφού έφυγε από την κλινική Olivos, σε ένα σπίτι ειδικά προσαρμοσμένο έτσι ώστε να μπορεί να συνεχίσει τη θεραπεία του μετά από εγχείρηση.

Ήταν μισός νεκρός

Ο Μαραντόνα αποσύρθηκε από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο το 1997 και μετά την… ντρίπλα του στον θάνατο το 2000 ακολούθησε πρόγραμμα απεξάρτησης, ζώντας στην Κούβα. Οι γιατροί του είπαν ότι στα 39 είχε πάρει τόσα πολλά φάρμακα που ο καρδιακός του ρυθμός ήταν στο 38%. 

Ήδη στην πρώτη του συνέντευξη από την κατάρρευση του, ο Μαραντόνα είχε παραδεχτεί ότι ήταν «μισός νεκρός». Αλλά προειδοποίησε: "Δεν θέλω να φύγω από αυτόν τον κόσμο. Θα παλέψω για να συνεχίσω να ζω, αφού θέλω να περάσω τα τελευταία μου χρόνια με τα παιδιά μου".

Εκείνη την περίοδο ταξίδεψε στην αγαπημένη του Κούβα συνοδευόμενος από μια ομάδα γιατρών, τη σύζυγό του, τους γονείς του, τον ατζέντη του Γκιγέρμο Κόπολα και τον προσωπικό γιατρό. Ο χρόνος αποκατάστασης ήταν τρεις έως έξι μήνες. Η θεραπεία κατέληξε να είναι τέσσερα χρόνια  στο νησί της Καραϊβικής. Ο Μαραντόνα και τότε ήταν υπέρβαρος, ενώ έκανε συνεχώς αλλαγές, στα μαλλιά του  που ήταν βαμμένα πορτοκαλί, με κίτρινο και είχε ένα τεράστιο τατουάζ Τσε Γκεβάρα στο δεξί του χέρι.Τώρα, ήταν σχεδόν μόνος στο San Andrés.

Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις είχε δηλώσει: "Η ευχή μου είναι αυτή η πανδημία να περάσει το συντομότερο δυνατό και η Αργεντινή μου να είναι καλά. Έχουμε μια όμορφη χώρα και πιστεύω ότι ο Πρόεδρος μας θα μπορέσει να μας βγάλει από αυτή τη δύσκολη στιγμή. Είμαι λυπημένος όταν βλέπω παιδιά που δεν έχουν αρκετό φαγητό, ξέρω πώς είναι να πεινάς, ξέρω πώς είναι να νιώθεις όταν δεν τρως για αρκετές ημέρες και αυτό δεν μπορεί να συμβεί στη χώρα μου. Αυτή είναι η επιθυμία μου, να βλέπω τους Αργεντινές χαρούμενους, με δουλειά και φαγητό κάθε μέρα".

 Νιώθεις πώς αλλάζουν τα πρόσωπα των ανθρώπων όταν σε πλησιάζουν, σε βλέπουν ή σε αγγίζουν; "Θα είμαι αιώνια ευγνώμων στους ανθρώπους. Κάθε μέρα με εκπλήσσουν, αυτό που βίωσα σε αυτήν την επιστροφή στο ποδόσφαιρο της Αργεντινής δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ξεπέρασε αυτό που μπορούσα να φανταστώ. Επειδή ήμουν στο εξωτερικό για χρόνια  μερικές φορές αναρωτιέμαι αν οι άνθρωποι εδώ θα με αγαπούν ακόμα, αν θα συνεχίσουν να αισθάνονται το ίδιο… Όταν μπήκα στο γήπεδο, την ημέρα της παρουσίασης, ένιωσα ότι η αγάπη τους δεν πρόκειται ποτέ να τελειώσει".

Τι σε ενθουσιάζει στους αθλητές και γενικά στους Αργεντινούς αθλητές;  "Όλα, κοιτάζω τα πάντα, ακολουθώ οποιονδήποτε Αργεντινό όπου κι αν βρίσκεται. Όπου υπάρχει η σημαία της Αργεντινής, θα είμαι πάντα ενθαρρυντικός. Όταν βλέπω το πρόσωπο ενός Αργεντινού αθλητή που κερδίζει, με συγκλονίζει. Τις προάλλες είδα τον Ντιέγκο Σβάρτσμαν με τον Ναδάλ και υπέφερα περισσότερο από αυτόν".

Αυτός ήταν ο Ντιέγκο. Τέλειος με την μπάλα. Έξυπνος με τις απαντήσεις. Σε διένεξη με εκείνους που δεν ήθελαν να είναι κοντά του. Ο μεγαλύτερος τσόγλανος όλων των εποχών!

Ο Θεός και ο Διάβολος μαζί".

Πηγή: www.repress.gr


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια