Ξαφνικά το αίμα παγώνει , η εικόνα των αεροπλάνων που πέφτουν με φόρα στους δίδυμους πύργους σοκάρει. Πέρασαν 20 χρόνια από την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 όμως εκείνες οι στιγμές , από την επίθεση μέχρι και την κατάρρευση των πύργων του παγκόσμιου κέντρου εμπορίου έχουν στοιχειώσει τις μνήμες εκατομμυρίων πολιτών.
Πολλοί άνθρωποι από τον χώρο του αθλητισμού, έχουν να διηγηθούν ιστορίες σχετικά με το πώς βίωσαν εκείνη την ημέρα κάποιοι άλλοι έζησαν όμως στο πετσί τους το αίσθημα της απώλειας αγαπημένων τους προσώπων.
ΡΙΚ ΠΙΤΙΝΟ: «Ο ΠΟΝΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ»
Ο γεννημένος στις 18 Σεπτεμβρίου του 1952 Ρικ Πιτίνο, πρώην προπονητής του Παναθηναϊκού και της Εθνικής ομάδας, είναι ένας από τους σημαντικότερους και πιο πετυχημένους κόουτς στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο μοναδικός που κατάφερε να οδηγήσει τρεις διαφορετικές ομάδες στο final four του NCAA, (Πρόβιντενς, Κεντάκι ,Λούισβιλ), και με σημαντική επίσης θητεία στο ΝΒΑ(ήταν ο τεχνικός των Μπόστον Σέλτικς από το 1997ως το 2001). Το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 έμελλε να του στοιχίσει ακριβά. Στον 105 όροφο του βόρειου πύργου βρήκε τραγικό θάνατο παλεύοντας να κατέβει μάταια τον ουρανοξύστη ο αδελφός της συζύγου του και καλύτερος του φίλος, όπως όλοι ήξεραν, Ουίλιαμ Μινάρντι.
Ο 46χρονος εργαζόμενος της εταιρείας Cantor Fitzgerald, μια ημέρα μόλις πριν είχε μιλήσει με τον Πιτίνο: "Μού είπε «πώς θα ήθελα να είμαστε ξανά όλοι μαζί στο Pebble Beach στην Καλιφόρνια και να παίζουμε γκολφ από το να κάθομαι πίσω από έναν υπολογιστή. Αγαπούσε την οικογένεια του, του, την πίτσα, φυσικά το γκολφ και να βγάζει χαϊδευτικά ονόματα σε φίλους του. Άφησε πίσω του σύζυγο , τρία παιδιά αλλά και εμένα που ήταν κάτι περισσότερο από φίλος μου.
Ο πόνος είναι πολύ μεγάλος", είχε διηγηθεί ο Πιτίνο, που συνεχίζει την καριέρα του στο Λούισβιλ, εκεί όπου ζει πλέον η αδελφή του και τα παιδιά της ως προστατευόμενοι του πετυχημένου προπονητή. "Ότι και να γίνει όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν μπορούν να ξεχαστούν εκείνες οι πρώτες στιγμές, όταν μου τηλεφώνησαν και μου είπαν να ανοίξω την τηλεόραση, όταν άρχισα να καλώ τον Μπιλ χωρίς επιτυχία στο τηλέφωνο..".
Ο ΤΥΧΕΡΟΣ ΚΟΛΥΒΗΤΗΣ
Λίγα χρόνια μετά την επίθεση στους δίδυμους πύργους, τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης αποκάλυψαν ότι διάσημος πολυνίκης Αυστραλός κολυμβητής Ίαν Θόρπ παραλίγο να βρεθεί στην δύνη του κυκλώνα της 11ης Σεπτεμβρίου. Ο 18χρονος τότε αθλητής βρίσκονταν στην Νέα Υόρκη. «Εκείνο το πρωί σηκώθηκε αρκετά νωρίς, ήθελε μετά το πρωινό του τρέξιμο να κάνει μια βόλτα στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου.
Μάλιστα, ξεκίνησε με κατεύθυνση προς τα εκεί όταν θυμήθηκε πως είχε αφήσει πίσω του μια φωτογραφική μηχανή, έτσι επέστρεψε για να την πάρει. Μερικά λεπτά αργότερα, έμαθε για την επίθεση. Αυτή η επιστροφή στο ξενοδοχείο του έσωσε την ζωή», έγραψε η New York Today το 2004. Ο μετέπειτα κάτοχος τριών χρυσών μεταλλείων όταν θυμάται το συγκεκριμένο περιστατικό συνειδητοποιεί πόσο τυχερός είχε σταθεί: "Μέσα από τέτοια περιστατικά καταλαβαίνει κανείς την έννοια της μοίρας. Ήταν μια εμπειρία που δύσκολα κατανοείς». Για το αν του άλλαξε την ζωή ο Θορπ είχε πει: «Σηκώνομαι κάθε πρωί πριν από τις 7 π.μ. κάνω την προπόνηση μου και προσπαθώ να απολαμβάνω κάθε στιγμή της ημέρας".
ΝΑΔΑΛ: «ΕΙΔΑ ΤΙΣ ΣΚΗΝΕΣ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ»
Ο δημοσιογράφος του ΕSPN, Greg Garber, συνομίλησε με αφορμή την συμπλήρωση των 10 ετών από την επίθεση στους δίδυμους πύργους, με διάσημους αθλητές από τον χώρο του τένις για το συμβάν της 11ης Σεπτεμβρίου: «Ήμουν 15 χρονών», θυμάται ο Ράφαελ Ναδάλ: "Έπαιζα στην Μαδρίτη σε ένα σημαντικό τουρνουά. Μπήκα στα αποδυτήρια τσαντισμένος γιατί είχα χάσει, όμως μόλις αντίκρισα στην τηλεόραση που υπήρχε εκεί τις εικόνες στην Νέα Υόρκη ξέχασα το παιχνίδι στην στιγμή. Σκεφτόμουν ότι είχα βρεθεί στο συγκεκριμένο μέρος λίγους μήνες πριν και μάλιστα είχα ανέβει με το ανσανσέρ μέχρι τον 110ο όροφο. Το συναίσθημα που ένοιωσα την μέρα της επίθεσης ήταν πρωτόγνωρο, φόβος, αμηχανία, ανασφάλεια , ότι κι αν ήταν με σημάδεψε πιστεύω για όλη μου την ζωή".
ΜΑΡΙΑ ΣΑΡΑΠΟΒΑ: "Βρισκόμουν στο Κεντάκι για ένα τουρνουά, το πρωί στο ξενοδοχείο μπήκε στο δωμάτιο κάπως αναστατωμένος ο μπαμπάς μου και άνοιξε την τηλεόραση. Ήμουν 14 χρονών. Τι ένοιωσα όταν είδα τις σκηνές; Φόβο. Το θέαμα ήταν τρομακτικό".
ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΩΣΤΑΛΑ
Ο Γιάννης Κωσταλάς, γνωστός στους κύκλους του μπάσκετ εξαιτίας της αγάπης που τρέφει για το άθλημα της καλαθοσφαίρισης έχει εστιατόριο στο Μανχάταν, το Essex World Cafe από το οποίο έχει περάσει σχεδόν όλο το ελληνικό μπάσκετ κατά καιρούς. Σε συνέντευξη του παλαιότερα δήλωσε: "Οταν έπεσε ο πρώτος πύργος ήταν σαν να σείστηκε ολόκληρη η γη. Δεν μπορώ να σας το περιγράψω, ήταν κάτι φοβερό.
Ήμουν τυχερός γιατί το μαγαζί είναι διαμπερές και έχει πόρτα που βγαίνει στον πίσω δρόμο. Βγήκα κι άρχισα να τρέχω με όση δύναμη είχα ενώ ένιωθα ότι γύρω μου γκρεμίζονταν τα πάντα» .
Μέσα στον πρώτο πύργο που χτυπήθηκε βρισκόταν ένας από τους υπαλλήλους που είχε πάει όπως κάθε μέρα παραγγελία με καφέδες στους άτυχους υπαλλήλους. "Άκουσε το μπαμ και παρότι δεν είχε καταλάβει τι συνέβη είχε την ψυχραιμία να μην πάρει το ασανσέρ αλλά άρχισε να πηδάει τις σκάλες πέντε πέντε. Όταν τον ξαναείδα χάρηκα τόσο πολύ... Τον είχα ξεγραμμένο".
Το εστιατόριο έμεινε κλειστό για δυόμισι χρονιά. "Έμεινε κλειστό γιατί όλη περιοχή είχε ρημάξει. Δεν υπήρχε ούτε νερό, ούτε τηλέφωνο είχαν κοπεί τα πάντα. Ούτε άνθρωπος πατούσε εδώ πέρα". Οι τοίχοι είναι πλέον γεμάτοι από κάδρα με φωτογραφίες των θυμάτων που ήταν πελάτες του καθώς και φωτογραφίες από τις επιχειρήσεις διάσωσης και το βομβαρδισμένο τοπίο που άφησε πίσω της η πιο άγρια τρομοκρατική επίθεση στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Οι Αμερικανοί αποκαλούν τον Έλληνα επιχειρηματία «αφανή ήρωα» αφού παραχώρησε το κατάστημά του σε πυροσβέστες και αστυνομικούς για ολόκληρους μήνες προκειμένου να ξεκουράζονται εκεί ενώ τους βοηθούσε με όποιον τρόπο μπορούσε.
0 Σχόλια